Berberys Juliany (Berberis julianae) jest cennym, bo zimozielonym i całkiem wytrzymałym, a przy tym mało wymagającym krzewem dorastającym do 3 metrów wysokości i około 2,5metra średnicy.
Berberys Juliany jest krzewem ciernistym, jak zresztą wszystkie berberysy, jednak jest nieco mniej łamliwy; ciernie są dość długie, do 1 cm. Ma kulisty pokrój i sztywno wyprostowane ku górze pędy, które u starszej rośliny całkiem efektownie przewisają. Za to liście są bardzo ładne, skórzaste i ciemnozielone, o długości do 10cm, zresztą również nieco cierniste.
Kwiaty są naprawdę efektowne, jaskrawe, zielonożółte – a berberys Juliany kwitnie bardzo obficie w maju. Kwiaty utrzymują się do 2 tygodni. Jesienią ma fajne, podłużne niebieskogranatowe jagódki, które co roku zjadają mi urocze, ale niestety żarłoczne sikorki.
Berberys Juliany ma niewielkie wymagania, jest raczej wytrzymały. Toleruje gleby suche i niezbyt urodzajne, ale nie za mokre; u mnie rośnie na glebie ciężkiej i gliniastej i ma sie dobrze. Nie znosi jednak zimnych zimowych wiatrów, a w ostre zimy według opisów może przemarzać. W moim żywopłocie jednak spędził parę zim o temperaturach rzędu -24 stopni Celcjusza, a nie przemarzł, choć nie był okryty.
Lubi miejsca słoneczne – ładniej wtedy kwitnie, ale dobrze znosi również miejsca półcieniste.
Nadaje się do żywopłotów, u mnie jest częścia takiego złożonego z różnych gatunków berberysów właśnie, co znakomicie wygląda. Ładnie też będzie wyglądał w grupie z innymi roślinami.
Komentarze
Brak komentarzy