Cyprysik tępołuskowy (Chamaecyparis obtusa) „Tetragona Aurea”, zwany też cyprysikiem japońskim „Tetragona Aurea”  jest iglakiem mocno nietypowym i wyróżniającym się kolorem, a przede wszystkim pokrojem. Rośnie dosyć wolno i po 10 latach ma 1metr wysokości i ok. 0,5metra średnicy. Dlatego zaliczyłam go do miniatur i posadziłam w stosownej rabacie. Jednak mając 20 lat, „Tetragona Aurea” ma już ok. 3,5 metra wysokości i ok. 1,2m średnicy.

Cyprysik „Tetragona Aurea” jest naprawdę śliczny: każda gałązka ma u nasady krótkie, geste i poskręcane – wachlarzykowato ułożone, błyszczące złociste łuski, które im bliżej końca, tym są luźniejsze i bardziej wydłużone – na dole jest zdjęcie poglądowe takiej gałązki. Całościowo jest podobnie: bliżej pnia pędy są gęste, a na wierzchołkach i w koronie bardziej wydłużone i dwustronnie porozgałęziane. Wszystkie gałęzie skierowane są w różne strony, z tendencja ukośnie do góry, ale się nie przewieszają. Cudne!!

Pokrój „cyprysika „Tertragona Aurea” początkowo jest walcowaty, potem zaokrąglony, a starsze egzemplarze raczej kolumnowo – stożkowy i dosyć luźny.

GLEBA:

Cyprysik tępołuskowy „Tetragona Aure” może rosnąc w glebie przeciętnej, ale musi być kwaśna i przynajmniej średnio wilgotna. Powinna też być przepuszczalna – choć u mnie rośnie w glebie gliniastej i na dodatek na stanowisku narażonym na północne wiatry, ale nie widzę tu specjalnych szkód. Ma tendencję do obsychania igiełek – łusek położonych wewnątrz krzewu; od czasu do czasu dobrze jest je mechanicznie oczyścić wiosną lub też posadzić w większej odległości od innych roślin.

STANOWISKO:

Cyprysik  „Tetragona Aurea” wymaga miejsca słonecznego lub półcienistego i zacisznego – mimo to u mnie dość dobrze znosi zimowe wiatry, bo ma wilgotna glebę.

Jest to piękna roślina soliterowa, fajnie tez wygląda w zestawieniach z innymi roślinami i na wrzosowiskach. A idealnie w ogrodach japońskich.